Σεργκέι Σούκιν

Σεργκέι Σούκιν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Сергей Щукин (Ρωσικά)
Γέννηση	27 Ιουλίου 1854; Μόσχα
Θάνατος	10 Ιανουαρίου 1936; Παρίσι
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο της Μονμάρτρης
Χώρα πολιτογράφησης	Ρωσική Αυτοκρατορία; Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρωσικά; Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συλλέκτης τέχνης; επιχειρηματίας; καινοτόμος επιχειρηματίας; συλλέκτης
Οικογένεια
Τέκνα	Ivan Stchoukine
Γονείς	Ivan Vassilievitch Shchukin και Ekaterina Petrovna Shchukina
Αδέλφια	Ivan Shchukin; Pyotr Shchukin; Dmitry Shchukin
Συγγενείς	André-Marc Delocque-Fourcaud
Οικογένεια	Shchukin family
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Σεργκέι Ιβάνοβιτς Σούκιν (ρωσικά Сергей Иванович Щукин) (27 Μαΐου 1854, Μόσχα – 10 Ιανουαρίου 1936, Παρίσι) ήταν Ρώσος επιχειρηματίας που ασχολήθηκε και έγινε συλλέκτης έργων τέχνης, κυρίως του γαλλικού ιμπρεσιονισμού και μετά-ιμπρεσιονιμού, μετά από ένα ταξίδι του στο Παρίσι το 1897, όπου αγόρασε τον πρώτο του Μονέ. Από κει και πέρα αγόρασε πολλά έργα, ώσπου 258 έργα κοσμούσαν την πολυτελή κατοικία του στη Μόσχα.

Μέχρι το 1914 ο Σούκιν κατείχε δεκατρείς Μονέ, μεταξύ των οποίων τα Κυρία στον Κήπο και μια μικρότερη εκδοχή του Πικ-νικ, τρεις Ρενουάρ, οκτώ Σεζάν, μεταξύ των οποίων και το γνωστό Καρναβάλι (Mardi Gras), τέσσερεις βαν Γκογκ (μεταξύ των οποίων το Πορτραίτο του Γιατρού Felix Rey, ενώ τα πιο γνωστά στη Ρωσία έργα του καλλιτέχνη, το Αυλή στη Φυλακή και Το Κόκκινο Αμπέλι, τα είχε αγοράσει ο φίλος και "ανταγωνιστής" (στη συλλογή έργων τέχνης) του Σούκιν Ιβάν Μορόζοφ), δεκαέξι Γκογκέν της περιόδου της Αϊτής (τα οποία τα είχε στην τραπεζαρία του με διάταξη ορθόδοξου εικονοστασίου), έργα των Ρουσσώ, Μαρκέ κ.τ.λ.

Ο Σόυκιν ήταν ιδιαίτερα γνωστός για τη μακροχρόνια σχέση του με τον Ματίς, ο οποίος διακόσμησε την έπαυλη και ζωγράφισε ειδικά για τον Σούκιν τον γνωστό πίνακά του Ο Χορός (1910), τώρα στο Ερμιτάζ. Αυτός ο πίνακας αναγνωρίζεται ως "σταθμός την καριέρα του (Ματίς) και για την μοντέρνα ζωγραφική"^[5]. Τον πίνακα τον είχε ζωγραφίσει στα πλαίσια μιας παραγγελίας, με τον δεύτερο πίνακα να είναι Η Μουσική (1910). Επίσης, είχε ζωγραφίσει μια πρώτη παραλλαγή του Χορού (1909), που τώρα βρίσκεται στο ΜΟΜΑ της Νέας Υόρκης. Η συλλογή του επίσης περιελάμβανε πενήντα έργα του Πικάσο, μεταξύ των οποίων τα πρώτα κυβιστικά του έργα, όπως τις Τρεις Γυναίκες (Trois Femmes), τοπία, και σημαντικά έργα της Μπλε και Ροζ περιόδου. Το 1909 ο Σούκιν άνοιξε την έπαυλή του στο κοινό, κάθε Κυριακή, εισάγοντας τους Μοσχοβίτες στα έργα της γαλλικής αβάν-γκαρντ.

Μουσείο Σύγχρονης Δυτικής Τέχνης

Μετά την επανάσταση του 1917 η κυβέρνηση κατέσχεσε τη συλλογή του (διάταγμα του Λαϊκού Συμβουλίου, υπογεγραμμένο από τον Λένιν, 8 Νοεμβρίου 1918), ενώ ο Σούκιν διέφυγε στο Παρίσι, όπου και πέθανε το 1936. Η έπαυλή του στη Μόσχα μετατράπηκε στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Δυτικής Τέχνης (ρωσικά: Государственный Музей нового западного искусствa), Πτέρυγα I, ενώ η Πτέρυγα II ήταν η έπαυλη και η συλλογή του άλλου διάσημου μαικήνα των τεχνών Ιβάν Μορόζοφ. Τελικά το 1928 η δύο πτέρυγες συγχωνεύτηκαν, και τα εκθέματα μεταφέρθηκαν στην πρώην έπαυλη του Μορόζοφ στην οδό Prechistenka 21.^[6]. Το 1948 το μουσείο έκλεισε με διάταγμα του Στάλιν, καθώς τα έργα θεωρήθηκαν κοσμοπολίτικα, αστικά και σε λάθος κατεύθυνση (ως προς το πνεύμα της ιδεολογίας του καθεστώτος). Η συλλογή μοιράστηκε μεταξύ του Μουσείου Πούσκιν, Μόσχα, και του Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη.

Η Ιρίνα Αντόνοβα, διευθύντρια του Μουείου Πούσκιν είχε σχολιάσει για τον Σούκιν: "Άρχισε να συλλέγει τέχνη η οποία δεν ήταν δημοφιλής, που την περιφρονούσε το Λούβρο και άλλα μουσεία. Ήταν το προσωπικό του γούστο. Ίσως να είχε πιάσει τα προειδοποιητικά γεγονότα που θα άλλαζαν τον κόσμο. Ένας τέτοιος συλλέκτης μπορούσε να εμφανιστεί μόνο σε μια χώρα στο χείλος της επανάστασης. Συνέλεγε τέχνη που προϊδέαζε τον παγκόσμιο κατακλυσμό"^[7].

Εικόνες

Το πικ-νικ 1865–1866, Μουσείο Πούσκιν, Μοσχα.
Κυρία στον Κήπο, 1867, Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη.
Καρναβάλι (Mardi Gras), 1888, Μουσείο Πούσκιν, Μόσχα.
Πορτρέτο του Γιατρού Félix Rey, 1889, Μουσείο Πούσκιν, Μόσχα.
Σε ένα τροπικό δάσος Μάχη της Τίγρης με το Βουβάλι, 1908-1909, Ρουσσω, Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη.
Η Μητρότητα, Γκογκέν, Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη.